غربالگری اول (یا غربالگری سه ماهه اول) معمولاً شامل آزمایش غربالگری خون مادر و معاینه اولتراسوند است. این کار برای بررسی اینکه آیا جنین در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری‌های کروموزومی (مانند سندرم داون یا سندرم ادوارد) یا نقص مادرزادی (مانند مشکلات قلبی) است، انجام می شود. مهم است که به یاد داشته باشید که این یک آزمایش غربالگری است، نه یک آزمایش تشخیصی. در فاینال ریسک اگر آزمایش وجود مشکلی را نشان داد، باید آزمایش دیگری برای تأیید یا رد تشخیص انجام شود. آزمایش‌های غربالگری برای تشخیص بارداریهایی است که در معرض خطر بالای به دنیا آمدن جنین سندرم داون هستند.
تست‌های غربالگری مختلفی وجود دارد. آزمایش توصیه شده بستگی به مرحله ای از بارداری دارد که مادر درخواست مشاوره کرده است. با استفاده از یک برنامه می توان میزان خطر برای بارداری سندرم داون را محاسبه کرد. این امر با انجام ( final risk ) فاینال ریسک بر اساس سن مادر، هفته بارداری و نتایج آزمایشات غربالگری صورت می گیرد.
آیا باید غربالگری سه ماهه اول داشته باشم؟
مزیت غربالگری در سه ماهه اول این است که والدین زمان بیشتری برای آماده شدن یا رسیدگی به مشکلات سلامتی کودکشان دارند. هنگام انجام هر گونه غربالگری، به یاد داشته باشید که احتمال نتایج مثبت یا منفی کاذب وجود دارد:
نتایج مثبت کاذب زمانی اتفاق می‌افتد که زنانی که نتایج آنها خطر بالای ناهنجاری‌های کروموزومی را نشان می‌دهد، نوزادان سالمی به دنیا می‌آورند.
نتایج منفی کاذب زمانی است که زنانی که نتایج آنها میزان خطر کمی را نشان می دهد، نوزادی با ناهنجاری کروموزومی به دنیا می آورند. اگر در مورد این غربالگریها یا نتایج خود سوالی دارید با پزشک صحبت کنید.
مقاله مرتبط: غربالگری نوزاد چیست؟
در طی غربالگری سه ماهه اول بارداری چه اتفاقی می‌افتد؟
این آزمایش غربالگری به طور ایده آل در دو بخش نمونه خون و آزمایش اولتراسوند انجام می‌شود:
نمونه خون با نوک انگشت یا خون گیری منظم انجام می‌شود که طی آن سطح دو پروتئین را اندازه گیری می‌کند. سطوح غیرطبیعی میتواند به این معنی باشد که کودک در معرض خطر بالاتر از حد متوسط ناهنجاری کروموزومی است. در طول سونوگرافی زنان باردار، امواج صوتی از استخوان‌ها و بافت‌های کودک منعکس می‌شوند تا تصویری از جنین ایجاد کنند. این امر میتواند ضخامت فضای پشت گردن نوزاد را نشان دهد.تجمع مایع اضافی در پشت گردن ممکن است نشان دهنده اختلالات کروموزومی باشد.
به زنانی که نتایج غربالگریهای آنها خطر بالای تولد نوزادی با ناهنجاری‌های کروموزومی را نشان می‌دهد، آزمایش‌های تشخیصی معمولاً از طریق نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) در سه ماهه اول یا آمنیوسنتز در سه ماهه دوم پیشنهاد داده می شود. به افرادی که در سه ماهه اول در معرض خطر بالایی قرار ندارند، همچنان غربالگری سه ماهه دوم پیشنهاد داده می‌شود. این غربالگری که شامل آزمایش‌های خون کامل تری است، ناهنجاری‌های کروموزومی و نقص لوله عصبی را بررسی می‌کند و به تأیید یافته‌های غربالگری سه ماهه اول بارداری کمک می‌کند.
ریسک‌ها و محدودیت‌های غربالگری (فاینال ریسک)
تست‌های غربالگری 100% دقیق نیستند ممکن است نتایجی که به شما ارائه می‌دهند اشتباه باشد و همین موضوع منجر به انجام آزمایشات یا درمان‌های غیرضروری در برخی افراد شود.
یک آزمایش غربالگری همچنین ممکن است اختلالات و برخی ناهنجاری ها را مشخص نکند. در نتیجه باعث می‌شود درمان را به موقع شروع نکنید و فرصت خود را از دست بدهید.
همچنین برخی از تست‌های غربالگری میتواند به تصمیم گیریهای دشوار منجر شود. به عنوان مثال، اگر آزمایش غربالگری بارداری به شما بگوید که احتمال ابتلای کودک شما به یک بیماری خاص بیشتر است، ممکن است با تصمیم گیری در مورد انجام آزمایش‌های تشخیصی دیگری که خطری برای بارداری شما دارند، روبرو شوید.
به عنوان آخرین مرحله ( final risk ) فاینال ریسک از متخصصان ایمنی می‌خواهد تا نتایج تجزیه و تحلیل خطرات احتمالی را بررسی کرده و آنها را با معیارهای تعیین‌شده مقایسه کنند تا مشخص کنند، در چه جاهایی ممکن است به کنترل‌های اضافی نیاز باشد و این کنترل‌ها به چه صورت چه هستند.
مقاله مرتبط: آزمایش خون مادر جهت بررسی پارامترهای آزمایشگاه
منبع: وبسایت های‌طب
