آزمایش بیماری های مقاربتی (آمیزشی) STD برای بررسی تندرستی افرادی است که در زندگی خود یک یا بیشتر از یک شریک جنسی دارند، به ویژه اگر پیشینه سلامتی شرکا مبهم یا مشکوک باشد. واجب است که روی سلامتی خود و شریک جنسی خود حساس و مطمئن باشید. چون این گونه بیماری‌ها گاهی بدون علائم ظاهری هستند و اعتماد بی‌جا به افراد ناقل مردم بسیاری را آلوده کرده و به دردسرهای بعدی می‌اندازد. آزمایش برای این بیماری‌ها باید مرتب و دوره‌ای (مثلا سالانه) انجام شود. سفارش و تاکید می‌کنیم پیش یا پس از نخستین تماس جنسی این آزمایش‌ها را باید جدی بگیرید و برای آن‌ها وقت بگذارید تا در کمترین زمان از انتقال یافتن (یا نیافتن) بیماری مطمئن شده و بتوانید آن را درمان و از گسترش آن به دیگران پیشگیری کنید، بدون درمان رهاکردن بیماری در گذر زمان پیامدهای خطرناکی را در پی خواهد داشت.
اگر زمان کافی برای دیدن پزشک ندارید و یا کمرو و حساس هستید، بدون هیچ نگرانی از پزشک آنلاین “های‌طب” در همین وب سایت مشاوره بگیرید، او برای شما یک کیت نمونه برداری خانگی می‌فرستد که به همراه آن دستور و روش نمونه برداری در خانه هست. خودتان نمونه گیری انجام می‌دهید و برای پزشک و آزمایشگاه ما بفرستید و نتایج را از همین سایت پیگیری کنید. به همین سادگی!
آزمایش تشخص بیماری مقاربتی (آمیزشی) STD[/caption]
روشهای تشخیصی بیماری های مقاربتی (آمیزشی) STD
گاهی، بیماری های مقاربتی با معاینه فیزیکی نواحی جنسی بدن (مانند آلت تناسلی، مقعد و ترشحات دستگاه تناسلی) تشخیص داده می‌شوند. برای نتایج دقیق‌تر ممکن است پزشک درخواست آزمایش ادرار، خون، نمونه برداری از ضایعات نواحی واژن، مجرای ادرار، دهانه رحم، مقعد یا گلو درخواست دهد. نخستین گام نجات از راستگویی به پزشک آغاز می‌شود، درباره رفتار و کارهایی که با شریک خود انجام داده‌اید بدون رودربایستی با پزشک گفتگو کنید، زیرا برخی از بیماری‌های مقاربتی با آزمایش معمولی قابل تشخیص نیستند و با نظر پزشک باید آزمایش‌های جامع تری انجام داد.
او از شما خواهد پرسید:
- روش پیشگیری که در رابطه جنسی خود انتخاب کردید چه بود؟ (مثلا کاندوم)
- چه گونه رابطه جنسی داشتید؟ (لمس ساده و بوسه، دهانی، مقعدی، چندگانه، با همجنس، چند نفره، یا با حیوانات)
- آیا داروهایی مصرف می کنید؟
- آیا شک دارید که شریک شما مبتلا به STD بوده است، یا شرکای دیگری داشته است؟
- نکته: آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) زگیل یا تبخال تناسلی، برای زنان از اهمیت بیشتری برخوردار است.
مقاله مرتبط: واکسن HPV ایرانی پاپیلوگارد و انواع آن
نمونه گیری از مجرای ادراری
اگر ترشحات مجرایی زیاد و بیرون باشد، پزشک سواب های نوک پنبه ای را به ترشحالت بیرونی مجرا آغشته کرده و برای بررسی در محلول نگهدارنده می‌گذارد.
اگر ترشحات کافی نباشد، ناچار سواب حدود دو سانتی متر به درون (مجرای ادراری مردان و دهانه رحم زنان) فرستاده می‌شود و با چرخش آن ترشحات جمع آوری می‌شود.
اگر رابطه مقعدی بوده باشد، نمونه از همان ناحیه برداشته می‌شود.
نمونه برداری از زخم
گاهی هنگام رابطه جنسی بیمار زخم برمی‌دارد و اگر در آن ترشحات چرکی باشد باید از زخم نمونه برداری کرد، که ابتدا باید زخم را ضد عفونی کرده و از انتهای بافت زخم، نمونه برداری و سپس پانسمان می‌شود.
نمونه برداری از غدد لنفاوی متورم
بعضی بیماری های آمیزشی روی غدد لنفی اثر می‌گذارند. با تشخیص پزشک برای نمونه برداری، از غدد لنفی متورم در کشاله ران سوزن را به غدد لنفی وارد کرده و نمونه گرفته شده را در آزمایشگاه بررسی می‌کنند.
آزمایش بیماری های آمیزشی باکتریایی و قارچی
آزمایش برای تشخیص بیماری های سوزاک و کلامیدیا از آسان‌ترین‌ها هستند و برای کسانی که بیش از یک شریک جنسی دارند، باید در دوره‌های منظم انجام شوند. برای این دو بیماری از آقایان، آزمایش ادرار و نمونه‌گیری با سواب و نتیجه پس از یک هفته آماده می‌شود.
آزمایش بیماری آمیزشی سیفلیس
آزمایش این بیماری با گرفتن نمونه خون و برای زنان باردار، همجنس‌گرایان و زندانیان و معتادان انجام می‌شود.
روش های آزمایش بیماری سیفلیس
تست (VDRL) Venereal Disease Research Laboratory برای بررسی آنتی بادی
تست( RPR) Rapid Plasma Reagin در راستای بررسی آنتی بادی های تولیدی برای مقابله با باکتری
تست (FTA- ABS) Fluorescent Treponemal antibody absorptionبرای بررسی آنتی بادی های اختصاصی بیماری سیفلیس انجام می شود. (گاهی اوقات ممکن است برای نمونه گیری از مایع مغزی نخاعی به جای خون، استفاده شود.)
تستTPPA) Treponema Pallidum Particle Agglutination Assay ) به منظور تائید تست های قبلی و در صورت مثبت شدن یکی از آن ها انجام می شود.
تست (MHA- TP) Microhemagglutination در صورت مثبت شدن تست های دیگر و مشکوک بودن فرد به بیماری سیفلیس
تست میکروسکوپ دارک فیلد: زمانی که در فرد یک زخم مشکوک به سیفلیس دیده می‌شود، از زخم نمونه برداری کرده و روی یک اسلاید با میکروسکوپ زمینه تاریک(dark field) بررسی می‌کنند.
آزمایش تریکومونیازیس
این آزمایش برای تشخیص بیماری تریکومونیازیس و بیماری واژینوز باکتریایی یا BV ( برای زنان کارگر جنسی که با افراد مختلفی رابطه داشته‌اند) با نمونه برداری از ترشحات داخل واژن انجام می شود.
همچنین آزمایش ادرار مردان و زنان به این تشخیص کمک می‌کند. این بیماری در مردان به ندرت دیده می شود، که دراین صورت باید شریک جنسی او نیز آزمایش بدهد.
تست‌های بیماری های مقاربتی ویروسی
آزمایش هپاتیت
برای تشخیص بیماری هپاتیت، خون آزمایش و جواب یک تا دو روزه آماده می‌شود. در این تشخیص بررسی سرولوژیکی و روش الایزا آنتی بادی های IgM و IgG آزمایش می‌شود.
آزمایش تبخال هرپس سیمپلکس
اگر علائم هرپس سیمپلکس در بیمار دیده شود، پزشک برای او درخواست آزمایش خون و یا نمونه گیری با سواب یا براش می‌دهد. افراد مبتلا به تبخال که چند شریک جنسی دارند و یا کسانی که می خواهند غربالگری کامل بیماری‌های مقاربتی کنند، این آزمایش را انجام می‌دهند
مقاله مرتبط: سن و زمان تزریق واکسن پاپیلوگارد
آزمایش تشخیص ایدز
تشخیص بیماری ایدز (HIV)، با آزمایش خون انجام پذیر است.
نکته: در بیماری های ویروسی مانند تبخال و HIV در همان روز مبتلا شدن، در آزمایش چیزی نشان داده نمی‌شود (نتیجه منفی است). برای تشخیص تبخال دست کم دو هفته و بیشینه تا شش ماه پس از رفتار پرخطر و شک بر انگیز و برای تشخیص HIV شش هفته تا سه ماه زمان لازم است تا بیماری در آزمایش معمول (مانند روش الایزا) خود را نشان دهد. روشهای دقیق‌تر و با هزینه بالاتر مانند آزمایش PCR زود تر نتیجه می‌دهد.
آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی HPV یا زگیل تناسلی
تشخیص HPV در مردان و زنان متفاوت و در زنان آسان‌تر است.
در زنان روی نمونه گرفته شده از دهانه رحم آزمایش پاپ اسمیر گرفته می‌شود. جواب آزمایش یک هفته بعدآماده می‌شود. این آزمایش به افراد زیر سفارش می‌شود:
زنانی که به عفونت های HPV دارند.
افرادی که چند شریک جنسی دارند.
مردان و زنانی که رابطه جنسی مقعدی دارند و یا ریسک سرطان مقعد دارند.
و اما تست HPV در مردان به این گونه است که باید از مناطقی مانند: سطح آلت تناسلی، ترشحات مجرا، کانال مقعدی و مایع منی نمونه برداری کرد. این آزمایش باید توسط افراد متخصص و با استفاده از سواب های مناسب انجام شود. در این جا انواع نمونه گیری برای تشخیص عفونت HPV در مردان را شرح خواهیم داد.
برای انجام نمونه گیری باید به این نکته توجه داشته باشید که آقایان برای انجام آزمایش تا دو روز نباید رابطه جنسی داشته باشند و همان روز هم نباید آلت تناسلی خود را بشویند.
روش نمونه‌گیری از مجرای آلت تناسلی مردان برای تشخیص HPV
در این روش سوآب های نازک را به اندازه 1.5 سانتی متر داخل مجرای آلت تناسلی می فرستند و با چرخش 360 درجه، نمونه برداری می کنند. نمونه های برداشته شده را باید در ظرفی حاوی محیط های نگهدارنده سیتولوژی منتقل کرد. لازم به ذکر است برای نمونه برداری باید از سوآب جنس داکرون استفاده کرد، زیرا سوآب های پنبه ای برای نمونه برداری مناسب نیستند.
روش نمونه‌گیری از مجرای کانال مقعدی
برای انجام این نمونه برداری به یک سوآب داکرون یا سایتوبراش نیاز خواهیم داشت. این وسیله را باید تا عمق 4 الی 5 سانتی متر داخل کانال مقعد فروکرد تا بتوان از سلول های استوانه ای رکتوم، به درستی نمونه برداری انجام داد. برای وارد کردن این وسیله به داخل مقعد نباید به هیچ وجه از مواد لیز کننده نظیر: لوبریاکانت ها استفاده نمود و تنها می توان آن را با آب معمولی یا آب مقطر مرطوب کرد و سپس با کمی فشار سواب را وارد مجرا کرده و بعد با حرکت چرخشی آن را به طور کامل با دیواره کانال آنال در تماس قرار داده و پس از چندین بار حرکت چرخشی آن را بیرون بیاورید.
سپس سوآب خارج شده را در ظرف حاوی محیط های نگهدارنده سیتولوژی وارد کرده، چند مرتبه در داخل ظرف بچرخانید و اجازه دهید تا با کف ظرف تماس داده شود و مطمئن شوید تمام سلول ها از سوآب و یا سایتوبراش به داخل مایع منتقل شوند.
روش نمونه برداری از پوست آلت تناسلی برای تشخیص HPV
در این روش باید از سلول های سطوح پشتی و شکمی آلت تناسلی از شیار ختنه گاه و سر آلت نمونه برداری کرد، زیرا این مناطق در تماس مستقیم با دهانه سرویکس قرار می گیرند. برای نمونه گیری باید از سوآب هایی پنبه ای با سایز استاندارد استفاده کرد و سپس نمونه های برداشته شده را باید وارد یک ظرف حاوی محیط های نگهدارنده سیتولوژی کرد.
روش نمونه برداری از مایع منی برای تشخیص HPV
این آزمایش، شباهت زیادی به آزمایش اسپرم دارد. برای نمونه گیری باید مایع منی را که از روش خود ارضایی تهیه می شود، در ظرفی استریل نگهداری کرد تا بعد از تکمیل مرحله سیالیت در دمای محیط، برای استخراج DNA استفاده کرد.
سخن آخر
آزمایش های مقاربتی، راهی مطمئن و کاربردی برای تشخیص بیماری های STD است. البته این آزمایش ها را باید در آزمایشگاه های معتبر انجام دهید تا احتمال خطای جواب آزمایش به حداقل میزان ممکن برسد. حال اگر جواب هر یک از آزمایش های مقاربتی مثبت شد، باید در مرحله بعدی، آزمایش های تکمیلی بیشتری را انجام داده و طبق توصیه پزشک درمان های لازم را شروع کنید.
همواره به یاد داشته باشید، غالبا این نوع بیماری ها درمان می شوند و در صورت مراقبت بهبود می یابند. بنابراین در صورت مثبت شدن جواب آزمایش به هیچ وجه روحیه خود را از دست ندهید و سعی کنید، با مشورت پزشک معالج خود، بهترین درمان را انتخاب کنید.
