شاید این روزها زیاد درباره خطرناک‌ترین بیماری‌های آمیزشی شنیده باشید. این بیماری ها عوارض متفاوتی از خود نشان می دهند و عموما از طریق رابطه جنسی حفاظت نشده و غیر ایمن از بدن فرد آلوده به بدن فرد سالم منتقل می شوند.
در حقیقت تمامی بیماری های مقاربتی می توانند نگران کننده باشند و در صورت بی توجهی به مسائل بهداشتی در زمان برقراری رابطه جنسی، ضعیف بودن سیستم ایمنی و عدم درمان به موقع می تواند عوارض جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. ما در این جا می خواهیم انواع بیماری های آمیزشی را به شما معرفی کنیم تا در نهایت به این نتیجه برسیم که کدام یک از بیماری های آمیزشی نگران کننده هستند.
آشنایی با انواع بیماری های مقاربتی
به طور کلی خطرناک‌ترین بیماری‌های آمیزشی را براساس عوامل بیماری زا می توان به دو دسته ی : بیماری های ویروسی و بیماری های باکتریایی تقسیم بندی کرد.
کلامیدیا (باکتری کلامیدیا تراکوماتیس )
این بیماری توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (C. trachomatis)، به طور گسترده ای انسان را آلوده می کند. زنان مبتلا به این بیماری، غالبا علائم خاصی ندارند یا علائم نشان داده شده مانند کیست، ترشح خفیف واژن و درد خفیف در ناحیه پایینی شکم، فقط مخصوص به آن بیماری نیست.
در صورت عدم درمان هم، ممکن است بیمار با علائم وخیم‌تری مانند: درد لگن، رابطه جنسی دردناک به طورهمیشگی و نیز خونریزی بین دوره های قاعدگی مواجه شود.
شانکروئید (باکتری های استروپتو باسیلوس هوموفیلوس دوکرئی)
شانکروئید یک عفونت باکتریایی است که توسط باکتری های استروپتو باسیلوس هوموفیلوس دوکرئی ایجاد می شود. در اثر این بیماری زخم های دردناک در ناحیه تناسلی به وجود می آید و تنها از طریق تماس جنسی منتقل می شود. لازم به ذکر است، شانکروئید خطر ابتلا به HIV را افزایش داده و HIV نیز خطر شانکروئید را به مراتب بیشتر می کند. شانکروئید با مصرف آنتی بیوتیک، طبق دستور پزشک قابل درمان است.
شپش تناسلی
شپش تناسلی که در نتیجه رابطه جنسی منتقل می شود، به موهای تناسلی متصل شده و ممکن است گاهی در زیر بغل، ریش، مژه ها و ابروها نیز دیده شود. این شپش ها از خون انسان تغذیه می کنند.
هرپس یا تبخال تناسلی
این نوع از عفونت مقاربتی، توسط ویروس هرپس سمپلکس (HSV) که به سرویکس یا دهانه ی رحم، اندام های تناسلی و برخی بخش های بدن می چسبد منتقل می شود. البته دو نوع از این ویروس وجود دارد. بیماری هرپس مزمن و مادام العمر، علائم خاصی نداشته و از طریق رابطه جنسی به راحتی منتقل می شود.
نوع دیگر آن، ویروس تبخال تناسلی است که به صورت واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می شود و پس از وارد شدن به بدن انسان، بدون علائم و پنهان باقی می ماند.
حال اگر این بیماری علائم داشته باشد، شاهد مواردی مانند: تاول و زخم در سرویکس یا دهانه ی رحم، ترشح غیرنرمال واژینال، درد در هنگام ادرار، تب، تاول و زخم در اطراف دهان و تاول های قرمز رنگ و دردناکی که در ناحیه خارجی تناسلی، رکتوم، ران و باسن ایجاد می شوند.
مقاله مرتبط: تشخیص بیماری‌های مقاربتی و روشهای درمانی آن
هپاتیت B (ویروس هپاتیت B )
این بیماری جنسی به واسطه ویروس هپاتیت B و در اثر تماس با مایع منی، خون و سایر مایعات آلوده بدن رخ می دهد. این بیماری در اثر رابطه جنسی محافظت نشده، استفاده از سرنگ غیراستریل، جراحت تصادفی با یک ابزار تیز، نوشیدن شیر از مادر مبتلا یا گاز گرفته شدن توسط یک انسان آلوده می تواند منتقل شود. در بیماری هپاتیت B، فرد آلوده دچار ورم کبد شده و حتی ممکن است، کبد سرطانی شود.
بیماری HIV (نقص سیستم ایمنی بدن انسان )
این بیماری، منجر به نقص سیستم ایمنی بدن انسان شده و فرد آلوده، حساسیت بیشتری نسبت به عفونت و بیماری ها پیدا می کند. ویروس HIV در مایعات بدن فرد آلوده مانند: مایع منی، خون، شیر مادر و مایعات واژینال وجود دارد. HIV می تواند از طریق تماس جنسی (واژینال، دهانی یا مقعدی)، انتقال خون، شیردهی، زایمان و استفاده از سرنگ مشترک آلوده، منتقل شود.
ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV
بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد. برخی از گونه های این ویروس در نواحی جنسی، دهان یا گلو دیده می شود. آن هایی که بر روی نواحی جنسی تاثیر می گذارند، پاپیلومای انسانی نامیده می شوند و به صورت زگیل تناسلی در مردان و زنان نشان داده می شوند.
گاهی اوقات هم این ویروس منجر به رشد غیر نرمال و ایجاد سلول های سرطانی در سرویکس و دهانه رحم می شوند. البته امروزه برای پیشگیری از این بیماری زدن واکسن گارداسیل توصیه می شود.
این بیماری از طریق مقاربت واژینال یا مقعدی، رابطه جنسی دهانی و تماس پوستی نواحی جنسی با یکدیگر ( حتی بدون دخول) منتقل می شود.
سخن آخر
بیماری های STD روزانه بیش از یک میلیون نفر را مبتلا می کند، خوشبختانه بسیاری از آن ها قابل درمان هستند. اما نگرانی دانشمندان از مقاومت باکتری ها به داروهای آنتی بیوتیک است. کلامیدیا، سوزاک و سفیلیس خاستگاه باکتری دارند و بیشتر از ویروس ایدز باید از آن ها ترسید.
از سویی زگیل تناسلی (و تبخال تناسلی) مانند یک سرطان پوستی اثر بدی روی بدن می گذارند و گاه تا پایان عمر انسان قابل ریشه کن شدن نیستند. بنابراین خطرناک‌ترین بیماری‌های آمیزشی نام برده برای ما نگران کننده هستند و باید هشدارهای بهداشتی را درباره ی آنها جدی بگیریم.
منبع: وبسایت های‌طب
